Płacz mężczyzno, płacz!

Dorosły facet, można by nawet użyć sformułowania tak chętnie stosowanego, przez rodziców i dziadków podczas określania naszego wieku. Zwykli na mnie w określonych sytuacjach mawiać – stary koń 🙂

Czy mężczyźnie wypada płakać? A czy facetowi będącemu policjantem wypada ronić łzy? Czy w ogóle płacz jest męski, czy to może jednak domena kobiet – jako płci bardziej z natury emocjonalnej, wrażliwszej, czy można rzec właśnie wylewnej? Jak to jest, wypada, nie wypada?

Na ogół w takich sytuacjach należałoby zacząć od okresu dziecięcego, gdzie najpewniej skrywałoby się rozwiązanie zagadki, bowiem to właśnie w tym okresie rodzice formują dziecko na swoje podobieństwo, uwrażliwiają je na poszczególne kwestie, zaszczepiają w nim empatie do ludzi i otaczającego nas świata. W moim przypadku jednak próżno szukać tam odpowiedzi, bowiem wywodzę się z rodziny, gdzie prym wiódł patriarchat w czystej postaci, a płacz był uważany za oznakę słabości. Ba, płacz sprawiał, że człowiek stawał się, jakby to powiedzieli politycy Solidarnej Polski – miękiszonem.

To też przez wiele lat takie reakcje i zachowania stanowiły swego rodzaju temat tabu. Nie oznacza to oczywiście, że jako dziecko w ogóle nie płakałem z takiego, czy innego powodu – jak to zresztą dziecko – ale zawsze robiłem to w samotności, bez świadków.

Obecnie, będąc już dojrzałym mężczyzną, czy jak zagaiłem na wstępie – starym koniem – nie wstydzę się łez. Jest to nieodłączny element naszego – ja. Musiałem jednak do tych wniosków dojść samodzielnie.

Powiem więcej – zdarza się, że łza uroni się poprzez zetknięcie z dobrą literaturą, znakomitym utworem muzycznym, czy chociażby wybitną produkcją filmową. Zwykłe życiowe sytuacje również potrafią wycisnąć ze mnie nadmiar wody i nie mam tu na myśli mięśni zwieraczy 🙂 Tyczy się to sytuacji rodzinnych, ale również zdarzeń mających miejsce w służbie, ale w jakiś sposób zapadających w pamięć – obciążających mental.

Sytuacjami, które mogę na poczekaniu przywołać jako te, po których łkałem był na pewno wypadek, któremu uległem kilka lat temu, po którym myślałem, że więcej nie będę mógł chodzić, a już na bank nie będę w stanie wrócić do służby. 

Drugi z momentów to na pewno brutalne zranienie mojego współpatrolowca i widok jego krwi na moich dłoniach. Ta chwila, gdy siedziałem na obezwładnionym mężczyźnie i zabezpieczałem go do przyjazdu wsparcia, a w tym samym czasie starałem się jak najlepiej potrafię uciskać ranę powstałą u mojego ziomka. Po tym jakże strasznym doświadczeniu czas na łzy przyszedł dopiero tego dnia wieczorem, gdy byłem sam i to wszystko niczym bumerang do mnie powróciło. Jakby w pewnym momencie smutek i bezsilność zastąpiła buzującą do tamtego momentu w moich żyłach furie i adrenalinę.

Kolejna z sytuacji to bez wątpienia – widok zwłok dziecka, niewinnego sinego brzdąca, który nie tak dawno wyzionął ducha. Te sine usta i malutka główka z rozczochranymi włosami potrafią pojawiać się w moich snach bez żadnej zapowiedzi. Ból i krzywda dziecka zawsze były czymś co mocno mnie dotyka. Dlatego też możecie po moich tekstach zauważyć, że unikam pisania o sytuacjach, w których podmiotem dziejącego się zła są małe dzieci.

Jak widzicie momentów, które mogą służyć do wyciskania łez mam całkiem sporo, a powiem szczerze nie uważam się za człowieka bardzo uczuciowego i emocjonalnego. To wszystko jest najpewniej kwestią tego, że odpowiednio czytam świat i widzę w nim to co dobre, piękne i czyste, lecz rozumiem, iż składa się on również z tej ciemnej materii.

Na koniec chciałbym powiedzieć Wam wszystkim, że nie dajcie sobie wmówić, że płacz i łzy są czymś złym, albo czymś niemęskim. Gówno prawda! Płacz daje ujście emocjom, oczyszcza i pozwala świeżo spojrzeć na całość.

Dziękuję, że przeczytałaś / przeczytałeś mój artykuł i proszę Cię bardzo o podzielenie się nim z Twoimi znajomymi. Im więcej osób z tego skorzysta, tym będę szczęśliwszy. I myślę, że im także może się on przydać. Dzielcie się na Facebooku, Instagramie, Twitterze, mailem – gdzie tylko chcecie i uznacie za stosowne. Zapraszam również do odwiedzenia mojego konta FB i zadawania pytań we wszystkich nurtujących kwestiach.

Pozdrawiam 🙂